[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wali z mężem na temat jej dziwactw. Dzięki temu znajdowała w sobie
siłę, by nadal ją odwiedzać i robić, co w jej mocy, żeby pomóc rodzi-
nie. Humor stanowi skuteczne remedium na ból i troski codziennego
życia.
LR
T
ROZDZIAA
V
Agatha wierciła się i przewracała w łóżku przez całą noc. Nie wie-
działa, co robić. Jej serce rwało się do Carsely. Chciała posprzątać
dom, odwiedzić kosmetyczkę, fryzjera i sklepy odzieżowe przed przy-
jazdem Jamesa. Lecz rozsądek podpowiadał, że to strata czasu. Nigdy
nie odzyska jego sympatii.
Tuż przed świtem zasnęła kamiennym snem. Przespała do dziesią-
tej rano. Wstała, zdziwiona, że policja nie wali do drzwi. Narzuciła
szlafrok i zeszła do kuchni.
Charles siedział przy kuchennym stole obłożony gazetami.
 Napisali coś ciekawego?  spytała.
 O tak.  The Radical Voice" zamieścił na pierwszej stronie arty-
kuł pod tytułem:  Błędne ogniki z Fryfam".
 O Boże! Ci wieśniacy mnie zlinczują. Można by pomyśleć, że
dziennikarze z innych gazet będą walić drzwiami i oknami.
 No i przyjechali. Na szczęście przewidziałem ten nalot. O świ-
cie odprowadziłem obydwa nasze samochody poza wieś i ukryłem da-
leko od drogi. Kiedy pukali, nie otwierałem. Pewnie doszli do wnio-
sku, że obydwoje uciekliśmy.
 Powinnam to przeczytać?
 Bezcenne dzieło Gerry'ego? Lepiej nie.
 Pokaż.  Agatha usiadła naprzeciwko niego i wzięła  The Ra-
dical Voice." Zamarła z przerażenia na widok kolorowego zdjęcia na
pierwszej stronie. Przedstawiało ją i Charlesa. Charles wyglądał szy-
kownie. Robił wrażenie rozbawionego. Za to ona! Aparat fotograficzny
wychwycił każdą zmarszczkę.
LR
T
 Czy to siwe włosy?  spytała, wpatrując się z przerażeniem w
zdjęcie.
 Masz kilka siwych odrostów  potwierdził Charles.
Agatha przeczytała artykuł z rosnącym przerażeniem.
Wkrótce dla wszystkich we wsi stanie się jasne, że Agatha Raisin
wypaplała ich pilnie strzeżony sekret, na domiar złego z wielkim roz-
machem. Zyskała przekonywający pretekst, żeby wrócić do domu.
 Zlinczują mnie!  jęknęła.  Zresztą tak czy inaczej postano-
wiłam wkrótce wrócić do Carsely. Najlepiej, jak wyruszę dzisiaj.
 James przyjechał?
Agatha poczerwieniała ze wstydu i ze złości. Charles patrzył na nią
badawczo.
 Chyba jeszcze nie, ale wkrótce wróci  domyślił się.  Wczo-
raj wieczorem po rozmowie z panią Bloxby wyglądałaś na rozradowa-
ną. Minutę póz
niej robiłaś wrażenie strapionej i nieszczęśliwej. Już
kiedyś rozmawialiśmy na ten temat. Mój znajomy znalazł doskonałego
terapeutę na Harley Street, który pomaga rozwiązywać tego typu pro-
blemy.
 Nie mam żadnego problemu.
 Owszem, masz. Radzę ci odwiedzić jego gabinet, zanim wró-
cisz do Carsely. Czego zresztą nie powinnaś robić, póki nie wykryjemy
więcej w związku z tym morderstwem. Pomyśl tylko, jak cudowne po-
czucie wolności zyskasz, kiedy przestanie ci na nim zależeć. Wyobraz

sobie, że znów spotykasz Jamesa, ale już cię nie interesuje. Kiedy
ostatnio dobrze się bawiłaś w jego towarzystwie? Nie, nie wrzeszcz na
mnie, tylko pomyśl.
 Nie cierpię, gdy ktoś mi rozkazuje  odburknęła Agatha.
LR
T
 Nie lubisz również słuchać rozsądnych rad. Obiecaj mi przy-
najmniej, że spróbujesz skorzystać z usług tego terapeuty.
 Zrobię wszystko, żeby ci zamknąć usta. Gdzie jest pani Jack-
son?
 Zadzwoniłem, żeby nie przychodziła do jutra.
 Nie możemy tu siedzieć jak myszy pod miotłą przez cały dzień.
 Nie. Przemkniemy chyłkiem do samochodów, wez
miemy twój i
pojedziemy do fryzjera, do Norwich, żeby ci ufarbował włosy.
 Wolałabym najpierw zjeść śniadanie  warknęła Agatha.
 Jak zwykle złożone z dwóch filiżanek kawy i trzech papiero-
sów. Kawa stoi zaparzona w dzbanku, a papierosy leżą na stole.
 Co, do diabła, powie Hand o tych chochlikach? Pewnie uzna, że
usiłuję odwrócić jego uwagę od śledztwa.
 Na pewno słyszał o tych światełkach. Nie wyobrażam sobie,
żeby Tolly zataił przed nim tę informację podczas przesłuchania w
sprawie kradzieży Stubbsa.
Dzień był cichy i mglisty, okolica szara i senna. Agatha z Charle-
sem nieustannie oglądali się w lewo i w prawo, czy reporterzy nie czy-
hają w krzakach. Charles ostrzegł, żeby włożyła gumowce, a pantofle
niosła w ręku, ponieważ poprowadzi ją okrężną drogą przez przełaz za
Park Lane i przez ściernisko.
Po pokonaniu kolejnego przełazu wkroczyli na dróżkę, przy końcu
której zaparkował auta.
Agatha zdjęła zabłocone kalosze i włożyła pantofle. Przejechała
powoli przez mgłę ku głównej drodze.
 Nie możemy się wiecznie ukrywać  powiedziała.
LR
T
 Daj im jeden dzień, a okaże się, że nie ty jedna opowiadałaś o
chochlikach. Idę o zakład, że gdy po powrocie obejrzymy wiadomości,
zobaczymy co najmniej kilka osób stojących przed kamerą i opowiada- [ Pobierz całość w formacie PDF ]