[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Przez dwa dni nie widziałem Poirota, gdyż sobotę i niedzielę spędziłem w Yorkshire. Do
Londynu wróciłem w poniedziałek po południu, a list nadszedł pocztą o godzinie osiemnastej.
Doskonale pamiętam, jaką minę zrobił Poirot i jak mu dech zaparło, gdy otworzył ową
kopertę.
 Nadszedł  powiedział. Spojrzałem na niego nic nie rozumiejąc.
 Kto nadszedł?
 Drugi rozdział  sprawy A.B.C.
Patrzyłem na niego tępo. Wszystko dawno wywietrzało mi z głowy.
 Czytaj  powiedział wręczając mi list, pisany jak i poprzedni drukowanymi literami na
papierze dobrej jakości.
No i co, szanowny panie Poirot? Pierwsza runda chyba dla mnie? Andover przeszło
gładko.
Ale to dopiero początek zabawy. Pozwalam sobie zwrócić pańską uwagę na miejscowość
nadmorską Bexhill. Data: 25 bm. Wesoło się zabawiamy, prawda?
Z poważaniem
A.B.C.
 Wielki Boże!  zawołałem.  Czy to ma znaczyć, że ten szatan przygotowuje nową
zbrodnię?
 Niewątpliwie. Spodziewałeś się czego innego? A
udziłeś się, że morderstwo w Andover
było odosobnionym przypadkiem? Zapomniałeś, że w swoim czasie powiedziałem:  To
dopiero początek .
 Straszne!
 Tak, straszne  powtórzył Poirot.
 Za przeciwnika mamy szaleńca o skłonnościach morderczych.
 Oczywiście.
Spokój Poirota był bardziej wymowny niż jakiekolwiek bohaterskie gesty. Oddając mu list
wzdrygnąłem się lekko.
Następny ranek zastał nas przy ważnej konferencji. Brali w niej udział: komendant policji
hrabstwa Sussex, główny inspektor ze Scotland Yardu, inspektor Glen z Andover, komisarz
Carter z policji hrabstwa Sussex, Japp i jego asystent, inspektor Crome, a ponadto doktor
Thompson, słynny psychiatra.
Drugi list miał stempel pocztowy Hampstead, co zdaniem Poirota nie miało żadnego
znaczenia.
Całe zagadnienie zostało omówione nader wyczerpująco. Doktor Thompson był
sympatycznym naukowcem w średnim wieku, który mimo rozległej wiedzy zadowalał się
potocznym językiem unikając specjalistycznych zwrotów swojego zawodu.
 Nie ulega wątpliwości  rzekł główny inspektor  że oba listy pisane są tą samą ręką.
Autorem jest na pewno jedna osoba.
 Możemy też założyć, z dużym prawdopodobieństwem, że osoba ta jest winna
morderstwa w Andover.
 Niewątpliwie. Otrzymaliśmy też wyraz
ną zapowiedz
następnej zbrodni, wyznaczonej w
Bexhill na dzień dwudziestego piątego lipca, czyli jutro. Jakie kroki możemy przedsięwziąć?
Komendant policji hrabstwa Sussex spojrzał na swojego podwładnego.
 Co pan powie, Carter?  zapytał.
 Niełatwa sprawa, panie inspektorze  odpowiedział komisarz poważnie kiwając
głową.  List nie zawiera żadnej wskazówki co do przyszłej ofiary. Mówiąc otwarcie, jakie
właściwie kroki możemy przedsięwziąć?
 Chciałbym coś powiedzieć  mruknął Poirot. Wszystkie twarze zwróciły się ku niemu.
 Uważam za prawdopodobne, że nazwisko przyszłej ofiary zaczyna się na  B .
 To niewykluczone  powiedział komisarz tonem powątpiewania.
 Kompleks alfabetyczny  dodał poważnie doktor Thompson.
 Uważam to za prawdopodobne i nic więcej  ciągnął Poirot.  Przyszło mi to do
głowy, kiedy nad sklepem staruszki zamordowanej w ubiegłym miesiącu zobaczyłem
wyraz
nie wypisane nazwisko  Ascher . Drugi raz pomyślałem o tym wczoraj, gdy otrzymany
list wyznaczył Bexhill na teren następnej zbrodni. Sądzę, że ofiary mogą być również
wybierane w porządku alfabetycznym.
 Możliwe  powiedział doktor.  Chociaż, z drugiej strony, nazwisko Ascher mogło
być przypadkowe. Nie wykluczam, że tym razem ofiara (bez względu na to, jak się będzie
nazywała) będzie znowu starą kobietą, właścicielką sklepiku. Proszę pamiętać, że mamy do
czynienia z szaleńcem, który, jak dotąd, nie dał nam żadnej wskazówki co do swoich
motywów.
 Czy szaleniec kieruje się jakimiś motywami, panie doktorze?  zapytał sceptycznie
usposobiony komisarz Carter.
 Oczywiście, panie komisarzu. Zabójcza logika jest jedną z najbardziej
charakterystycznych cech ostrego obłędu. Szaleniec może uważać się za powołanego przez
Boga do zabijania na przykład duchownych albo lekarzy, albo starych właścicielek trafik, a
zawsze kryje się za tym jakiś bardzo logiczny powód. Nie sugerujmy się kompleksem
alfabetycznym. To, że Bexhill następuje po Andover, może być prostym zbiegiem
okoliczności.
 Tak czy inaczej, panie komisarzu  podjął komendant policji hrabstwa Sussex 
możemy przedsięwziąć pewne środki ostrożności. Wydamy specjalne ostrzeżenie dla osób,
których nazwiska zaczynają się na  B , zwłaszcza dla drobnych sklepikarzy, i roztoczymy
obserwację nad trafikami obsługiwanymi przez jedną osobę. Wydaje mi się, że w istniejących
warunkach niewiele więcej możemy zrobić. Aha! Oczywiście trzeba wziąć pod uwagę
wszystkie obce osoby przybywające do Bexhill.
Komisarz Carter westchnął głęboko.
 W dniu, kiedy kończy się rok szkolny i rozpoczynają się masowe urlopy? W ostatnim
tygodniu lipca mnóstwo ludzi tu się kręci.
 W każdym razie należy uczynić wszystko, co w naszej mocy  rzekł stanowczo
główny inspektor Scotland Yardu. [ Pobierz całość w formacie PDF ]