[ Pobierz całość w formacie PDF ]

uwagę na drobnych sygnałach ostrzegawczych. Kilka lat temu prowadziłem weekendowe kursy twórczego
myślenia, na których spotkałem Annę i Franciszka. W ciągu trzech dni zdążyłem całkiem niez
le poznać to
małżeństwo i w pewnym momencie Amy stwierdziła, że Franek powinien udać się do mnie, abym pomógł
mu pozbyć się agresji przy prowadzeniu samochodu. Jej mąż przyznał, że zbyt często zdarza mu się
krzyczeć na innych kierowców (a że mieszkali w wiecznie zakorkowanym Los Angeles, o sytuację taką nie
było trudno), ale uznał, że nie jest to problem na tyle poważny, by szukać pomocy specjalisty.
Zasugerowałem Frankowi, że ów mały problem jest mimo wszystko wart jego uwagi. Istnieją doskonałe
badania, z których wynika, że ludzie odpowiadający na życiowe wyzwania gniewem mają siedmiokrotnie
wyższą szansę zapadnięcia na choroby serca niż ludzie prowadzący identyczny styl życia (podobne
ćwiczenia i nawyki żywieniowe), lecz o innym temperamencie. Zauważyłem również, że jeśli Franek jedzie
swoim nowoczesnym i wygodnym samochodem z kobietą jego marzeń u boku, a mimo to nie jest w stanie
czerpać przyjemności z jazdy, to być może będzie mieć problemy z odczuwaniem szczęścia w przypadku
innych życiowych wyzwań. Dlaczego by więc nie wykorzystać samochodu do nauczenia się kontrolowania
nastroju i koncentracji?
Dane dotyczące chorób serca otrzez
wiły Franka. Podejrzewam, że sama świadomość tego zagrożenia
osłabiła jego agresywne nastawienie podczas jazdy. Pomyślałem również, że mogę skorzystać ze strategii,
których sam używam w programie UCLA, aby ograniczyć zachowania szkodzące na serce. Zaleciłem
Frankowi, by za każdym razem, gdy wsiada do samochodu, wyświadczył jakąś małą przysługę innemu
kierowcy, dzięki temu Franek przestał wyszukiwać  baranów starających się zajechać mu drogę, ale
skoncentrował się na możliwości wpuszczenia przed siebie innego samochodu (inna technika polega na
słuchaniu spokojnej muzyki w miejsce wiadomości, co pozwala się rozluz
nić), po pewnym czasie Franek
stwierdził, że jego cierpliwość i dobry humor uległy trwałej poprawie i to nie tylko podczas jazdy. Był też
wdzięczny Annie za to, że w porę dostrzegła ów  mały problem .
Zdaję sobie sprawę, że Ania była niezwykle spostrzegawcza w kwestii małych problemów, dzięki
czemu intuicyjnie potrafiła rozpoznać ich wagę. Jednakże ci z nas, którzy nie działają w warunkach
groz
nych dla życia, tak jak ludzie z  grup wysokiej odpowiedzialności , mogą mieć kłopoty z dostrzeżeniem
małych irytacji, nie mówiąc już o zrozumieniu, że mogą one doprowadzić do poważnych problemów. Można
jednak naprawić to zwiększeniem czujności, podobnie jak omijamy problem ograniczonej widoczności w
samochodzie poprzez zainstalowanie w nim lusterek.
 Stawiaj czoła sytuacjom trudnym, kiedy wciąż są jeszcze łatwe; dokonuj wielkich czynów za pomocą
serii małych działań .
 Tao Te Ching
Ograniczenie numer jeden: początek Twojej drogi ku zmianom
Lucyna przyszła do mnie, gdyż jej małżeństwo przeżywało poważny kryzys, a jednym z jej
największych zmartwień był brak empatii ze strony męża. Kiedy jakiś przyjaciel dzwonił do niego z
problemem, on zwykle nie interesował się nim. Nie akceptował również czasu i energii, które Lucyna
inwestowała w swoją rodzinę. Zachowanie to często było przyczyną ostrych sprzeczek dotyczących czasu,
który poświęcała na pomoc innym czy spotkania z przyjaciółmi, co było dla niej rzeczą całkowicie normalną
i właściwą. Lucyna spostrzegła ów brak empatii, kiedy tylko zaczęła się spotykać z przyszłym mężem, ale
była wtedy gotowa na poważny związek i błędnie założyła, że małżonek wkrótce pozbędzie się tej
nieprzyjemnej cechy.
Nie sugeruję stosowania zbyt rygorystycznych rozwiązań wobec przyjaciół lub partnerów (przypomnij
sobie przypadek Grace, która nie chciała umawiać się z mężczyznami niepotrafiącymi tańczyć ani
niezajmującymi wystarczająco prestiżowego stanowiska), jednakże niemądrą rzeczą jest ignorowanie cech,
które budzą Twoją jawną niechęć. Większa czujność pozwoliłaby Lucynie i jej mężowi przedyskutować
ważne kwestie na początku, zanim ich małżeństwo przekształciło się w ciąg niesnasek i kłótni. Z tego też
powodu jestem zwykle mile zaskoczony, gdy pary przychodzą do mnie z małymi problemami. Często przy
tym przepraszają, że w ogóle zawracają mi tym głowę, ale odpowiadam wówczas:  To bardzo dobrze, że
potraficie dostrzec małe problemy i że cenicie swój związek wystarczająco wysoko, by je rozwiązać .
Rzecz jasna, jest to prawdziwe również w przypadku innych kwestii. Jeżeli czujesz ból w kolanie
podczas spaceru, to czy powinieneś taką rzecz zignorować? Zwalniając tempo lub zmniejszając pokonywany
dystans (albo idąc do lełcarza, gdy ból nie ustępuje), możesz zapobiec poważnej kontuzji. Jeżeli zaś chcesz
zostać dekoratorem wnętrz, ale wciąż spóz
niasz się na zajęcia, to może wypadałoby się zastanowić, czy
traktujesz swoje plany wystarczająco poważnie?
Historia Lucyny ma szczęśliwe zakończenie. Moja klientka zorientowała się bowiem, że ponosi
częściową odpowiedzialność za opisywany problem, gdyż zgodziła się zostać ze swoim mężem pomimo
jego nieprzyjemnej cechy. Dzięki temu była w stanie podejść do niego z większą dozą uprzejmości,
cierpliwości, a nawet ciekawości. Jej mąż uznał zaś to nowe podejście za rzecz tak przyjemną, że
zdecydował się na dołączenie do niej na terapii, gdzie już we trójkę mogliśmy zająć się ich problemami.
Ograniczenie numer dwa: tuż przy mecie
Jednym z moich klientów była kiedyś duża sieć klinik, w której poszukiwano nowego prezesa.
Przypadek ten stanowi bardzo dobrą ilustrację tego, iż czasami trudno jest dostrzec niebezpieczeństwo, gdy
wyraz
nie widać już cel. W tamtym czasie w organizacji, o której piszę, zapanował poważny chaos, więc
zarząd zdecydował, że należy zatrudnić osobę zdecydowaną oraz autorytatywną, i był zachwycony, gdy
udało się znalez
ć pewną siebie, kompetentną kandydatkę. Członkowie zarządu byli tak podekscytowani [ Pobierz całość w formacie PDF ]