[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Leon V, wybrany został w lipcu 903 roku, a już we wrześniu wtrącony został do
więzienia za sprawą Krzysztofa  kardynała prezbitera Kościoła Z
więtego Damazego.
Krzysztof, chcąc zająć miejsce papieża Leona, kazał go wkrótce po wtrąceniu do więzienia
zamordować. Sam też doświadczył podobnego losu w styczniu 904 roku. Wtedy do Rzymu
na czele małej grupy zbrojnych wrócił z wygnania Sergiusz. Krzysztof po krótkim procesie
znalazł się w więzieniu, gdzie odwiedził go niespodziewanie Sergiusz. Tron papieski znów
był wolny, rywal do tronu, udusił go własnymi rękami.
W tych tragicznych dla papiestwa chwilach, na arenę dziejów wkracza Teodora,
zwana Starszą. To ona poinformowała Sergiusza o możliwości przejęcia tronu papieskiego.
Należało tylko usunąć w cień Krzysztofa. Sergiusz III panował w latach 904-911 i był
pierwszym papieżem z rodu hrabiów na Tusculum. Znany nam jest jako inicjator
odrażającego tzw.  Synodu trupiego  ale o tym już w V tomie serii pt.  Zbrodnie w imieniu
Chrystusa .
44
Teodora była żoną Theophylactusa  Teofilakta  Konsula i Senatora Rzymu. Sam
sobie przyznał tytuł księcia i senatora oraz narzucał Rzymowi swoją władzę sędziowską.
Biskup Lutrprand nazywa Teodorę twórczynią papieży,  & która męskim, ale podstępnym
umysłem kierowała losami miasta; czego nie mogli dokonać cesarz i papież, dokonywała
wszechstronnie uzdolniona kochanka . Jej bazą, z której panowała nad całym miastem był
Zamek Z
więtego Anioła, dawne mauzoleum Hadriana.
Liutprand pisze dalej o Teodorze jako  niegodziwej puttanie . Miała ona dwie córki,
Marozię i Teodorę,  jeszcze bardziej uzdolnione do praktyki spod znaku bogini, Venus .
Nazywa Ją  acessa dal calove di Venere .
Papież Sergiusz wykonywał wszystkie żądania Teodory. Był mężczyzna solidnym, w
sile wieku. Miał nieco więcej niż czterdzieści pięć lat. O jego względy rywalizowała nie tylko
Teodora, ale jej piętnastoletnia wtedy córka Marozia. Biskup był w stanie zadowolić obydwie
damy. Za sprawą kochanek  matki i córki  zyskał poparcie ich mężów. Teofilakta  męża
Teodory i margrabiego Alberyka ze Spoleto  od dwóch lat męża Marozi. Część historyków
przypisuje właśnie Alberykowi główna rolę w osadzeniu Sergiusza na papieskim tronie.
Teodora Starsza zmarła około roku 916, a jej córka Marozia, która chociaż przeżyła zaledwie
czterdzieści lat (892-932), przynajmniej przez 27 lat decydowała o losach papieży.
Sergiusz III wyzbył się wszelkiej władzy świeckiej na rzecz męża Teodory Starszej,
Teofilaktusa, który oprócz przytoczonych już tytułów, kazał nazywać się  Strażnikiem
Kościoła rzymskiego , a żonę także senatorem Rzymu.
Rozwiązłe życie papieża, choć mogło bulwersować Rzymian i świat chrześcijański,
radowało serce cesarza bizantyjskiego Leona VI. Cesarz, sam był filozofem i człowiekiem
wielkiej wiedzy. Umiał dla swoich celów wykorzystać każdą nadarzającą się sytuację. Wydał
prawo szczegółowo określające ilość małżeństwa, które można było zawierać w cesarstwie,
prawo odpowiadające naukom Kościoła greckiego. Kiedy jednak w roku 906 ożenił się po raz
czwarty (wbrew temu prawu) z Zoe (miał z nią syna Konstantyna), spotkał się z jednoznaczną
odmową Kościoła uznania małżeństwa i praw do tronu syna Konstantyna. Poprzednie
cesarskie małżonki i ich dzieci zmarły. Konflikt cesarza ze swoim Kościołem narastał do tego
stopnia, że zabroniono Leonowi wstępu do Kościoła.
Cesarz informowany na bieżąco o grzesznych postępach papieża Sergiusza,
postanowił, w swojej sprawie, czym prędzej, wykorzystać dążenia biskupów Rzymu do
prymatu nad patriarchami Konstantynopola. Sergiusz niezwłocznie udzielił cesarzowi
poparcia i uznał jego czwarte małżeństwo. Grzeszny papież, sam mając wiele na sumieniu,
nie mógł stanąć na drodze szczęścia cesarzowi, tym bardziej, że w Kościele zachodnim nie
było żadnych praw zakazujących nawet czwartego małżeństwa  byle nie było ono
równoczesne. Decyzja papieża  miła sercu cesarza  wpłynęła na zaostrzenie konfliktów w
Kościele wschodnim i usuniecie  chociaż czasowe  patriarchy Mikołaja I Mystikosa.
Oburzony zwierzchnik kościoła konstantynopolskiego, obłożył papieża ekskomunika i kazał [ Pobierz całość w formacie PDF ]