[ Pobierz całość w formacie PDF ]

52. Choc udzial w Eucharystii jest sercem niedzieli, nie nalezy rozumiec, ze na tym
wyczerpuje sie obowiazek « swietowania » tego dnia. Dzien Panski jest bowiem dobrze
przezyty, jezeli caly jest przenikniety wdzieczna i czynna pamiecia o zbawczych dzielach
Boga. Dlatego uczniowie Chrystusa powinni sie starac, aby takze inne wydarzenia dnia, nie
majace charakteru liturgicznego  spotkania w gronie rodziny czy przyjaciól, rózne formy
rozrywki  odznaczaly sie pewnym stylem, który pomaga wyrazac posród zwyczajnego
zycia pokój i radosc Zmartwychwstalego. Na przyklad nawet zwykle spotkanie rodziców i
dzieci moze stac sie sposobnoscia nie tylko do wzajemnego otwarcia sie na siebie i do
dialogu, ale takze do wspólnej, glebszej refleksji, która pozwala wprowadzic pewne elementy
formacyjne. A czy do programu tego dnia nie mozna by wlaczyc  w miare mozliwosci
takze w zyciu ludzi swieckich  specjalnych form modlitwy, zwlaszcza uroczystych
Nieszporów, jak równiez przeznaczyc troche czasu w przeddzien niedzieli lub w godzinach
popoludniowych na katecheze, która przygotuje serca chrzescijan na przyjecie samego daru
Eucharystii i stanie sie jej dopelnieniem?
W wielu srodowiskach jest dzis moze trudniej praktykowac te dosc tradycyjna forme «
swietowania niedzieli »; Kosciól jednak daje swiadectwo swojej wiary w moc
Zmartwychwstalego i potege Ducha Swietego, ukazujac  szczególnie dzisiaj  ze nie
zadowala sie minimalistycznymi ani polowicznymi formami przezywania wiary, ale pomaga
chrzescijanom czynic to, co najdoskonalsze i najbardziej mile Bogu. A zreszta obok trudnosci
nie brak takze zjawisk pozytywnych i napawajacych optymizmem. Dzieki darowi Ducha w
wielu srodowiskach Kosciola znów odczuwa sie potrzebe modlitwy w jej wielorakich
formach. Na nowo odkrywa sie wartosc takze dawnych przejawów religijnosci, takich jak
pielgrzymka, i czesto wierni korzystajac z niedzielnego odpoczynku udaja sie do sanktuariów,
aby spedzic tam kilka godzin i przezyc  czasem w gronie calej rodziny  glebsze
doswiadczenie wiary. Sa to chwile przesycone szczególna laska, którym winna towarzyszyc
odpowiednia ewangelizacja i madre kierownictwo duszpasterskie.
Zgromadzenia niedzielne bez udzialu kaplana
53. Pozostaje jeszcze problem parafii, które nie moga korzystac z poslugi kaplana
odprawiajacego niedzielna Eucharystie. Dzieje sie tak czesto w mlodych Kosciolach, gdzie
jeden kaplan bywa duszpasterzem wiernych rozproszonych na rozleglym obszarze. Sytuacje
tego rodzaju moga wystapic takze w krajach o wielowiekowej tradycji chrzescijanskiej, gdy
brak wystarczajacej liczby duchownych nie pozwala zapewnic obecnosci kaplana w kazdej
wspólnocie parafialnej. W przypadku niemoznosci sprawowania Eucharystii Kosciól zaleca
zwolywanie zgromadzen niedzielnych bez udzialu kaplana,(95) zgodnie ze wskazaniami i
dyrektywami Stolicy Apostolskiej, których konkretne zastosowanie nalezy do kompetencji
Konferencji Episkopatów.(96) Jednakze zasadniczym celem musi pozostac sprawowanie
ofiary Mszy sw., tylko w niej bowiem urzeczywistnia sie naprawde Pascha Chrystusa i tylko
w niej realizuje sie w pelni zgromadzenie eucharystyczne, któremu kaplan przewodzi in
persona Christi, dzielac chleb slowa i chleb Eucharystii. Na plaszczyznie duszpasterskiej
nalezy zatem podjac wszelkie niezbedne dzialania, aby wierni, którzy zwykle sa pozbawieni
Eucharystii, mogli w niej uczestniczyc jak najczesciej; mozna to osiagnac umozliwiajac
kaplanowi okresowa obecnosc w danej wspólnocie oraz wykorzystujac wszelkie okazje, by
organizowac zgromadzenia w jakims miejscu centralnym, dostepnym dla róznych wspólnot
zyjacych z dala od siebie.
Transmisje radiowe i telewizyjne
54. Na koniec ci z wiernych, którzy z powodu choroby, niesprawnosci lub innej waznej przy
czyny nie moga wziac udzialu w Eucharystii, winni dolozyc staran, aby jak najpelniej
uczestniczyc z oddalenia w liturgii niedzielnej Mszy sw., najlepiej przez lekture czytan i
modlitw mszalnych przewidzianych na ten dzien, a takze przez wzbudzenie w sobie
pragnienia Eucharystii.(97)
W wielu krajach telewizja i radio daja mozliwosc zjednoczenia sie z celebracja
eucharystyczna w tym samym momencie, gdy jest ona sprawowana w miejscach
swietych.(98) Tego rodzaju transmisje same w sobie nie pozwalaja oczywiscie wypelnic
obowiazku niedzielnego, to bowiem wymaga udzialu w zgromadzeniu braci, którzy spotykaja
sie w okreslonym miejscu, z czym wiaze sie tez mozliwosc komunii eucharystycznej. Dla
tych jednak, którzy z róznych przyczyn nie moga uczestniczyc w Eucharystii i sa tym samym
zwolnieni z obowiazku niedzielnego, transmisja telewizyjna lub radiowa stanowi cenna
pomoc, zwlaszcza jesli towarzyszy jej ofiarna posluga nadzwyczajnych szafarzy Eucharystii,
którzy przynosza ja chorym, a wraz z nia pozdrowienie i solidarnosc calej wspólnoty. W ten
sposób równiez ci wierni moga korzystac z obfitych owoców niedzielnej Mszy sw. oraz
przezywac niedziele jako prawdziwy « dzien Panski » i « dzien Kosciola ».
ROZDZIAL IV
DIES HOMINIS
Niedziela dniem radosci,
odpoczynku i solidarnosci
« Pelnia radosci » Chrystusa
55. « Niech bedzie blogoslawiony Ten, który wielki dzien niedzieli wywyzszyl ponad
wszystkie dni. Niebiosa i ziemia, aniolowie i ludzie nie posiadaja sie z radosci ».(99) Te
slowa liturgii maronickiej, przenikniete gleboka radoscia, to jedna z typowych aklamacji,
jakie od poczatku nadawaly ton niedzieli zarówno w liturgii zachodniej, jak i wschodniej.
Historycznie zreszta chrzescijanie przezywali cotygodniowy dzien zmartwychwstalego Pana
najpierw jako dzien radosci, a dopiero pózniej jako dzien odpoczynku  przede wszystkim
dlatego, ze nie przewidywal go kalendarz cywilny. « W pierwszym dniu tygodnia wszyscy sie
radujcie »  czytamy w Didaskaliach Apostolskich. (100) Wyraznie podkreslala to takze
praktyka liturgiczna przez dobór stosownych gestów. (101) Sw. Augustyn, wyrazajac
swiadomosc rozpowszechniona w Kosciele, uwypukla taka wlasnie wymowe cotygodniowej
Paschy: « Wierni przerywaja posty i modla sie na stojaco, co jest znakiem zmartwychwstania;
z tego samego powodu we wszystkie niedziele spiewa sie tez alleluja ». (102)
56. Niezaleznie od róznych form liturgicznych, które moga zmieniac sie w czasie stosownie
do dyscypliny koscielnej, pozostaje faktem, ze niedziela jako cotygodniowe wspomnienie
pierwszego spotkania ze Zmartwychwstalym musi byc przeniknieta radoscia, z jaka
uczniowie powitali Mistrza: « Uradowali sie zatem uczniowie ujrzawszy Pana » (J 20,20). Na
ich oczach urzeczywistnialy sie  jak pózniej wypelnia sie w zyciu wszystkich pokolen
chrzescijan  slowa wypowiedziane przez Jezusa przed meka: « bedziecie sie smucic, ale
smutek wasz zamieni sie w radosc » (J 16,20). Czyz On sam nie modlil sie, aby uczniowie «
radosc mieli (...) w calej pelni » (J 17,13)? Swiateczny charakter niedzielnej Eucharystii
wyraza radosc, jakiej Chrystus udziela swemu Kosciolowi przez dar Ducha. Radosc jest
przeciez jednym z owoców Ducha Swietego (por. Rz 14,17; Ga 5,22).
57. Aby zatem zrozumiec w pelni sens niedzieli, trzeba na nowo odkryc ten wymiar
chrzescijanskiej egzystencji. Winien on oczywiscie charakteryzowac cale zycie, a nie tylko
jeden dzien tygodnia. Niedziela jednak, rozumiana jako dzien zmartwychwstalego Pana, w
którym swietuje sie Boze dzielo stworzenia i dzielo « nowego stworzenia », jest w szczególny [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]