Et unum hominem, et plures in infinitum, quod quis velit, heredes facere licet - wolno uczynić spadkobiercą i jednego człowieka, i wielu, bez ograniczeń, ilu kto chce.

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

SłyszałeS kiedyS o superburzy?
Potrz�sn�łem głow�.
W pewnych okolicznoSciach kilka burz mo�e wspi�� si� na siebie.
Czasami osi�gaj� nawet dziesi�� kilometrów wysokoSci.
Słyszałem bicie swojego serca.
99
Ale ta burza ju� ma dziesi�� kilometrów. Niebawem zacznie zrywa�
domy z fundamentów. Zrówna wszystko z ziemi�. To coS takiego jak stacjo-
narne tornado szerokoSci pół kilometra.
A wi�c jeSli mam racj�, jeSli ten starzec chce mnie ukara�, nie mog�
uciec. JeSli �ona i syn zostan� przy mnie, te� b�d� musieli zgin��.
Zakładaj�c, �e mamy racj�. Musz� jednak zaznaczy�, �e nie ma �ad-
nych naukowych powodów potwierdzaj�cych twoj� teori�.
Wydaje mi si�, �e oszalałem.
Nale�y wykluczy� to, co prawdopodobne, a nast�pnie to, co mo�liwe.
To, co zostaje, musi tłumaczy� fakty. JeSli Gail i Jeff nie opuszcz� mnie, umr�.
Ale nie mogłem znieS� rozł�ki z nimi.
Wiedziałem, co musz� zrobi�. Dotarłem do domu. Jeff trz�sł si� w go-
r�czce. Gail kaszlała, oskar�aj�c mnie wzrokiem.
Sprzeciwili si�, gdy oznajmiłem im swoj� decyzj�, ale w ko�cu musieli
si� zgodzi�.
JeSli to jest prawda mówiłem to po moim wyjexdzie burza ustanie
i znów zobaczycie sło�ce.
A ty? Co b�dzie z tob�?
Módlcie si�.
Pojechałem autostrad� na zachód. Burza pod��ała za mn�.
Iowa, Nebraska. Trzy tygodnie przedzierałem si� we wSciekłej ulewie do
Kolorado. Jazda przez spowite deszczem góry była istnym szale�stwem.
W ko�cu dotarłem do pustynnego miasteczka. Odnalazłem przydro�ny kra-
mik.
Ale nie było tam ani Sladu paciorków i Swiecidełek. Strugi deszczu za-
mieniały pył w błoto, a ja człapałem w tej mazi, wypytuj�c o zaklinacza po-
gody.
Zachorował powiedział sklepikarz.
Gdzie jest?
Sk�d mam wiedzie�? Niech pan popyta w rezerwacie.
DwadzieScia kilometrów w�sk�, kr�t�, błotnist� drog�. Skały były tak
gor�ce, �e a� parowały w deszczu. Samochód zeSlizn�ł si� i oparł na podwo-
ziu. Towarzyszyły mi błyskawice i huk piorunów, gdy biegłem przed siebie,
krzycz�c na cały głos. Zatrzymałem si� przed najwi�kszym budynkiem w re-
zerwacie. Był w�ski i długi, cały z kamienia. Uderzyłem w drzwi. Otworzył
mi m�czyzna w mundurze agenta rz�dowego.
Opowiedziałem mu o tym, co si� stało.
100
Zmarszczył podejrzliwie brwi. Odwrócił si� i powiedział coS do siedz�-
cych tam Indian w ich j�zyku. Odpowiedzieli mu.
Skin�ł głow�.
Wida� bardzo go pan potrzebuje zwrócił si� do mnie skoro przyje-
chał pan w tak� burz�. Zd��ył pan w ostatniej chwili. Starzec umiera.
Indianin le�ał bez ruchu na łó�ku w szpitalu rezerwatu. Wygl�dał jak
objedzona z ziaren kolba kukurydzy. Otworzył powoli oczy. Rozpoznał mnie.
Teraz ci wierz� powiedziałem. Prosz�, powstrzymaj deszcz.
Starzec oddychał ci�ko.
Moja �ona i syn wierz� w twoje słowa. To niesprawiedliwe, �eby oni
te� cierpieli. Prosz� ci�. Nie powinienem był mówi� tego, co wtedy powie-
działem. Przepraszam. Powstrzymaj deszcz.
Indianin poruszył si�.
Upadłem na kolana i pocałowałem go w r�k�. Rozpłakałem si�.
Wiem, �e nie zasługuj�, ale błagam ci�. Dostałem nauczk�. Powstrzy-
maj deszcz.
Zaklinacz przyjrzał mi si� i powoli lekko skin�ł głow�. Lekarz próbo-
wał zatrzyma� starca, ale jego siły były nadzwyczajne. Wstał z łó�ka i do-
wlókł si� na Srodek sali. Powoli, z widocznym bólem, zanucił i zacz�ł ta�-
czy�.
Błyskawice i grzmoty uderzyły ze zdwojon� moc�. Deszcz załomotał
w szyby. Starzec zakołysał si� szybciej. Burza jakby zwariowała. Wyt�yła
wszystkie siły& i ucichła.
Zaklinacz upadł. Skoczyłem do niego i pomogłem lekarzowi zanieS� go
do łó�ka.
O mało go pan nie zabił krzykn�ł lekarz.
A wi�c on �yje?
Z pewnoSci� nie dzi�ki panu.
Ja jednak wypowiedziałem właSnie to słowo: Dzi�ki . Kierowałem je
do starego zaklinacza deszczu i do sił niebios.
Wyszedłem ze szpitala. Widok sło�ca, niegdyS tak powszedni, wzruszył
mnie do łez.
Cztery dni póxniej, ju� w Iowa, odebrałem telefon. Dzwonił agent rz�do-
wy z rezerwatu. Zawiadomił mnie, �e starzec zmarł tego dnia rano.
Odwróciłem si� do Gail i Jeffa. Choroba min�ła. Od tygodna Swieciło tu
sło�ce, wi�c ich skóra znów pokryła si� opalenizn�. Prawie zapomnieli, �e
koszmar omal nie zniszczył nas i naszej miłoSci. Nie wierzyli ju� w moc In-
dianina i twierdzili, �e deszcz i tak przestałby pada�, bez wzgl�du na to, co
bym zrobił.
101
Ale oni nie byli w tamtym szpitalu, nie widzieli jego ta�ca. Nie rozumiej�.
Odło�yłem słuchawk� i przełkn�łem łzy. Wyszedłem przed nasz dom na
wzgórzu i spojrzałem przepełniony podziwem w cudowny bł�kit nieba.
Odwróciłem si� i omal nie straciłem równowagi.
Od zachodu nadci�gała Sciana ciemnych, g�stych chmur. Otoczył mnie
podmuch chłodnego wiatru.
Dwunasty wrzeSnia. Temperatura wynosiła dwadzieScia pi�� stopni, ale
szybko spadła do dziesi�ciu, a potem do zera.
Deszcz min�ł. Zaklinacz zrobił to, o co go prosiłem. Ale nie wzi�łem
pod uwag� jego poczucia humoru.
Powstrzymał deszcz, a jak�e.
Ja jednak miałem okropne przeczucie, �e Snieg nigdy nie przestanie pa-
da�.
102

103

osło tam drzewo, pami�tam. Przysi�głbym, �e je rozpoznam, bo wygl�-
dało niezwyczajnie.
Stało po mojej lewej stronie, w pewnej odległoSci od autostrady. Z po-
cz�tku jawiło mi si� jako plama w faluj�cym od gor�ca powietrzu, lecz w miar�
zbli�ania jego szkieletowaty kształt rysował si� coraz wyraxniej. WłaSnie ten
dziwny, wyrazisty kształt w pierwszej chwili przykuł moj� uwag�. W ko�cu
był sierpie�, a o tej porze roku drzewa nawet te nieliczne, które mo�na zo-
baczy� w Nebrasce maj� g�ste listowie. To drzewo było nagie.
Martwe, pomySlałem. I co z tego? Nie ma powodu, �eby chmurzy� czo-
ło. Ale właSnie wtedy to spostrzegłem, i zdaje mi si�, �e podSwiadomie zare-
agowałem, nim dotarło do mnie, co przypomina sylwetka drzewa.
Przypomina, to za mało powiedziane.
Poczułem si� nieswojo. Drzewo wygl�dało jak olbrzymia menora, �y-
dowski Swiecznik u�ywany podczas obrz�dów religijnych. Osiem Swiec w rz�-
dzie. Zamiast Swiec sterczały pionowo nagie gał�zie. Dziwne mrowienie prze-
biegło mi po skórze. To tylko wybryk natury, pomySlałem, ale mimo woli
zadałem sobie pytanie, czy ktoS specjalnie ogołocił drzewo, aby nada� mu
ten szczególny kształt, i w ten sposób je zabił.
Przypadkowy czy nie, ten kształt nasuwał uderzaj�ce skojarzenia: sym-
bol religijny z martwego drzewa, jakby znak błogosławie�stwa rozpostarty
nad pustynn� zachodni� równin�. PomySlałem o Jałowej Ziemi Eliota.
Przez ostatnie dwa tygodnie biwakowaliSmy z przyjaciółmi ze szkoły
w górach Wind River w stanie Wyoming. �owiliSmy ryby, włóczyliSmy si�,
wspinaliSmy na skały, ale wi�kszoS� czasu sp�dzaliSmy siedz�c przy ogni-
sku, gotuj�c, popijaj�c i wspominaj�c stare czasy. Nasze spotkanie po latach,
tak długo odkładane, upłyn�ło zbyt szybko. MusieliSmy si� rozdzieli� i ru- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie ^ do ÂściÂągnięcia ^ pdf ^ download ^ ebook

Cytat

Fallite fallentes - okłamujcie kłamiących. Owidiusz
Diligentia comparat divitias - pilność zestawia bogactwa. Cyceron
Daj mi właściwe słowo i odpowiedni akcent, a poruszę świat. Joseph Conrad
I brak precedensu jest precedensem. Stanisław Jerzy Lec (pierw. de Tusch - Letz, 1909-1966)
Ex ante - z przed; zanim; oparte na wcześniejszych założeniach.

Menu

Cytat