[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wyłącznie mężczyz
ni. Organizacje te, zwane Klubami Kobiecymi, wyrastały na obu
kontynentach w trzecim wieku kolonii. Kluby przemyciły tak wiele dziewcząt i kobiet z
plantacji do miast, że wodzowie i panowie zaczęli się skarżyć korporacjom. Członków
plemion i panów zachęcano do  wchodzenia do miast i odzyskiwania swoich kobiet".
Wypady te, którym często przewodziła policja z plantacji, a miejska milicja
korporacyjna udzielała wsparcia, często przeprowadzano z ogromną brutalnością.
Wyzwoleńcy z miast, nie przyzwyczajeni do takiej przemocy, która na plantacjach
była na porządku dziennym, reagowali wściekłością. Z
ciągnięto niewolników z miast,
by przyłączyli się do walki u boku kobiet.
W 61 roku PT, w prowincji Eyu w miasteczku Soyeso udany opór niewolników przed
obławą policji z plantacji Nadami doprowadził do ataku na samą plantację. Baraki
policyjne spalono. Niektórzy z wodzów Nadami przyłączyli się do powstania i
otworzyli bramy osad przed rebeliantami, a inni stanęli u boku swoich właścicieli w
Domu na plantacji. Pewna niewolnica otworzyła drzwi arsenału na plantacji i po raz
pierwszy w historii kolonii Yeowe duża grupa niewolników uzyskała dostęp do
groz
nej broni. Doszło do masakry właścicieli, którą udało się jednak częściowo
zahamować; większości dzieci z Domu na plantacji oraz dwudziestu kobietom i
mężczyznom darowano życie i wsadzono do pociągu do stolicy. %7ładnemu dorosłemu
niewolnikowi, który stanął po stronie właścicieli, nie okazano litości.
Powstanie rozprzestrzeniło się z Nadami na trzy sąsiednie plantacje. Wszystkie
plemiona włączyły się do walki i pokonały siły korporacji w szybkiej, gwałtownej
bitwie pod Nadami. Niewolnicy i wyzwoleńcy z sąsiednich prowincji napływali do Eyu.
Wodzowie, babki z osad oraz przywódcy powstania spotkali się w Nadami i
proklamowali prowincję Eyu wolnym krajem.
Naloty bombowe i oddziały piechoty korporacji zdławiły powstanie w ciągu
dziesięciu dni. Schwytanych rebeliantów poddano torturom i stracono. Szczególnie
bezlitośnie potraktowano miasteczko Soyeso: wszystkich ludzi, którzy tam pozostali,
głównie dzieci i starszyznę, zapędzono na place, a następnie rozjechano
ciężarówkami do przewozu rudy. Nazywało się to  brukowaniem brudem".
Zwycięstwo korporacji okazało się łatwe i szybkie, ale zaraz po nim wybuchło
kolejne powstanie na innej plantacji; tu wymordowano rodzinę właściciela, tam
zastrajkowali miejscy wyzwoleńcy; fala zamieszek ogarnęła cały świat.
Walki nie ustawały. Wiele ataków na arsenały na plantacjach i milicyjne baraki
zakończyło się sukcesem; powstańcy mieli teraz broń, a poza tym nauczyli się
wytwarzać bomby i miny. W wojnie zaczepnej prowadzonej w dżunglach i na
mokradłach przewagę uzyskali rebelianci. Stało się jasne, że korporacje
potrzebowały więcej broni i ludzi. Sprowadzono najemników z uboższych krajów
Werel, ale nie wszyscy okazali się lojalni i skuteczni. Korporacje przekonały rząd w
Voe Deo, by zaczął chronić własne interesy i wyznaczył oddziały do obrony
właścicieli z Yeowe. Początkowo rząd się ociągał, ale w dwadzieścia trzy lata po
Nadami postanowił zdławić zamieszki raz na zawsze, wysyłając
czterdzieści pięć tysięcy ludzi, samych veotów (członków dziedzicznej kasty
wojowników) lub właścicieli-ochotników.
Wojna na Yeowe, która skończyła się siedem lat póz
niej, pochłonęła trzysta tysięcy
żołnierzy z Werel; większość z nich pochodziła z Voe Deo, a wszyscy byli veotami.
Jeszcze na kilka lat przed zakończeniem wojny korporacje zaczęły wycofywać
swoich ludzi z Yeowe, a w ostatnim roku walk na planecie nie było już ani jednego
cywila.
W ciągu trzydziestu lat Wojny Wyzwoleńczej niektóre plemiona i wielu niewolników
stanęło po stronie korporacji, które obiecały im bezpieczeństwo, nagrody, a ponadto
dostarczały broni. Nawet w okresie wyzwolenia toczyły się bitwy pomiędzy
rywalizującymi plemionami. Po wycofaniu się korporacji i wojska wojny
międzyplemienne wybuchały na obszarze całego Wielkiego Kontynentu. %7ładen rząd
centralny nie był w stanie się utrzymać, aż do czasu, kiedy Partia Z
wiatowa
Abberkama, która pokonała Partię Wolności w wielu wyborach lokalnych, znalazła się
o krok od zorganizowania pierwszych wyborów do Rady Z
wiatowej. W drugim roku
wyzwolenia Partia Z
wiatowa nagle się rozsypała z powodu oskarżenia o korupcję.
Wysłannicy Ekumeny (zaproszeni na Yeowe przez Partię Wolności w ostatnim roku
wojny) poparli Partię Z
wiatową w jej dążeniach do wcielenia w życie konstytucji i
zorganizowania wyborów. Pierwsze wybory (w trzecim roku wyzwolenia), rozpisane
przez Partię Wolności, wprowadziły nową konstytucję na dość kruchych
podstawach. Kobiety nie miały prawa głosować, wiele głosów plemiennych zostało
oddanych przez samych wodzów, a niektóre hierarchiczne struktury plemienne
zachowano i zalegalizowano. W okresie tworzenia się wolnego społeczeństwa Yeowe
doszło do jeszcze kilku gwałtownych wojen plemiennych, niepokojów i protestów.
Yeowe przystąpiła do Ekumeny w jedenastym roku wyzwolenia, 19 roku PT, i jeszcze
w tym samym roku na planetę wysłano pierwszego ambasadora. W wolnych,
powszechnych wyborach, które odbyły się w osiemnastym roku od wyzwolenia,
wprowadzono znaczące poprawki do konstytucji, zapewniające prawo do tajnego
głosowania wszystkim osobom powyżej osiemnastego roku życia oraz gwarantujące
wolne prawa dla wszystkich obywateli.
O Yeowe
ANTROPOLOG W KOSMOSIE
Recenzja lana Watsona książki Ursuli Le
Guin  Cztery drogi ku przebaczeniu"
Zwyciężać lub przegrywać, wewnętrzny lub zewnętrzny, otwarty lub zamknięty,
rzeka lub skala. Proza Ursuli Le Guin jest petna takich zgrabnych, silnych antytez,
które funkcjonują w obrębie większego, zbalansowanego wzoru. Francuski
antropolog Claude Levi Strauss także skoncentrował się na opozycjach binarnych,
na których oparł swój system antropologii strukturalnej. Le Guin, wywodząca się z [ Pobierz całość w formacie PDF ]