[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Co teraz zrobimy?  zapytał Brian.
 Wrócimy do groty i poczekamy, aż wybije północ  odpowiedział Fischer.
W jego głosie pobrzmiewał teutoński pesymizm.
 To zdawanie się na łaskę losu  oświadczył Brian.
 Cóż, obawiam się, że tylko to nam w tej chwili pozostało  podsumował
Harry wstając.  Drugi świder spadł wraz z moim pojazdem do rozpadliny.
Dougherty potrząsnął głową, nie chcąc się pogodzić z myślą, że nie są już
w stanie niczego zrobić.
 Claude wspominał wcześniej o możliwości użycia siekiery i piły mecha-
nicznej, dzięki którym bylibyśmy w stanie wyciąć stopnie w lodzie i dostać się
z boku do każdego ładunku. . .
 Ten plan byłby niezły, gdybyśmy mieli tydzień czasu na jego realizację 
przerwał mu Francuz.  Potrzebowalibyśmy co najmniej sześciu godzin, żeby
wyciągnąć w ten sposób choćby jedną bombę. Nie ma sensu zużywać tyle sił
i energii dla poszerzenia bezpiecznej strefy o zaledwie piętnaście metrów.
 W porządku. Zbierajmy się stąd  zadecydował Harry, klaszcząc w ręce
dla podkreślenia swoich słów.  Nie ma sensu dłużej tutaj stać i wyziębiać or-
ganizmu. Możemy kontynuować tę rozmowę w jaskini, z dala od wiatru. Zawsze
jest szansa, że uda się coś wymyślić.
Nie żywił jednak choćby cienia nadziei.
O szesnastej zero dwie doniesiono z kabiny łączności, że właśnie są w trakcie
odbierania odpowiedzi z Ministerstwa Marynarki Wojennej. Pięć minut póz
niej
kartka z rozkodowaną wiadomością dotarła na mostek, do rąk Nikity Gorowa,
który zaczął czytać ją z lekkim drżeniem.
WIADOMOZ


MINISTERSTWO MARYNARKI WOJENNEJ
107
MOSKWA GODZINA 19.00
OD: OFICER DY%7Å‚URNY
DO: KAPITAN N. GOROW
DOTYCZY: WASZEJ OSTATNIEJ TRANSMISJI 34-D
TREZ

:
WASZA PROZ
BA JEST ANALIZOWANA W ADMIRALICJI STOP NA-
TYCHMIASTOWE PODJECIE
DECYZJI JEST NIEMO%7Å‚LIWE STOP NATYCHMIAST SI
ZANURZY

I PRZEZ GODZIN

KONTYNUOWA
MISJ
ZGODNIE Z PLANEM STOP PRZESA
ANIE
DALSZYCH ROZKAZÓW
NAST
PI O 17.00 WASZEGO CZASU STOP
Gorow był rozczarowany. Niezdecydowanie ministerstwa wywołało w nim
jeszcze większe napięcie. Następna godzina będzie dla niego trudniejsza niż ta,
która właśnie minęła.
Zwrócił się do pozostałych dwóch ludzi:
 Opuścić mostek.
Przygotowywali się do zejścia pod wodę. Marynarze przecisnęli się przez zej-
ściówkę i zajęli stanowiska przy sterach zanurzenia. Kapitan rutynowo włączył
odpowiedni sygnał ostrzegawczy  dwa krótkie dz
więki wydawane przez elek-
troniczne sygnałówki umieszczone w każdym pomieszczeniu na okręcie  a na-
stępnie opuścił mostek, szczelnie zamykając za sobą właz.
Dowódca wachty dokręcił zacisk i zameldował:
 WÅ‚az zabezpieczony.
Gorow pospieszył na stanowisko dowodzenia w centralnym pomieszczeniu
łodzi podwodnej. W chwili gdy rozległ się drugi sygnał ostrzegawczy, zawory
komór balastowych zostały otwarte i okręt zaczął pogrążać się we wzburzonej
wodzie. Stojący na prawo od Gorowa podoficer bacznie obserwował tablicę kon-
trolną, na której znajdowała się jedna czerwona lampka i kilka zielonych. Zielone
kontrolki oznaczały zawory, luki, włazy i oprzyrządowanie zewnętrzne, które mu-
siało być chronione przed dostępem wody, natomiast pod czerwonym światełkiem
widniał napis LASEROWE URZ
DZENIE TRANSMISYJNE. Gdy sprzęt lase-
rowy znalazł się w komorze pod mostkiem i zasunął się nad nim wodoszczelny
właz, czerwone światełko zgasło, a nad nim zapaliła się kontrolka bezpieczeństwa.
 Wszystko zabezpieczone!  zameldował podoficer.
Gorow rozkazał wtłoczyć do luków sprężone powietrze  jeśli przyrządy nie
wykażą spadku ciśnienia, będzie wiedział, że okręt jest szczelny.
 Sprężone powietrze w łodzi!  zawołał oficer przy sterach zanurzenia.
108
W ciągu niecałej minuty zakończyli wszystkie przygotowania. Pokład się
przechylił i nadbudówka zniknęła pod wodą.
 Schodzimy na głębokość trzydziestu metrów  zarządził Gorow.
Komputer sygnalizował krótkim dz
więkiem kolejne etapy zanurzenia.
 Zanurzenie trzydzieści metrów  zameldował oficer obsługujący ster głę-
bokościowy.
 Utrzymać zanurzenie.
 Jest, utrzymać zanurzenie.
Gdy łódz
podwodna ustabilizowała się, Gorow zarządził:
 Proszę przejąć komendę, poruczniku %7łuków.
 Rozkaz, kapitanie.
 Pozostawcie na stanowiskach tylko obsadę bieżącej wachty.
 Rozkaz, kapitanie.
Gorow opuścił pomieszczenie i przeszedł do kabiny łączności. [ Pobierz całość w formacie PDF ]