[ Pobierz całość w formacie PDF ]

chłodni, szukając rezerwowych kartonów z mielonym mięsem. Zeskrobał szron z
naklejki pierwszego, jaki znalazł. Napis głosił: Mercer Meats, kotleciki
hamburgerowe z chudego mięsa, waga: 0,1 funta, partia 6, seria 9-14, data
produkcji: 12 stycznia, spożyć przed: 12 kwietnia.
- Pamiętam cię, dziecinko - powiedział do siebie Skip. Sprawdził wieko. Jasna
sprawa: karton był już otwierany.
Aby upewnić się, że nie zostawi mięsa ze starszą datą produkcji, Skip
zeskrobał szron z nalepki ostatniego kartonu. Widniała na nim ta sama data.
Chwytając pierwszy karton za rozchylone wieko, Skip zaciągnął go na przód
chłodni. Dopiero wtedy wydobył ze środka jedno z pudełek. Tak jak
przypuszczał, ono także było otwarte. Zaniósł pudełko z hamburgerami do kuchni
i przecisnąwszy się za plecami Paula, który zeskrobywał akurat resztki
tłuszczu z grilla, umieścił je w lodówce.
- Wreszcie zużyjemy te hamburgery, które przez przypadek otworzyłem jakiś
tydzień temu - odezwał się Skip. Zatrzasnął drzwi lodówki.
- To pięknie, ale przedtem trzeba zużyć pozostałe - odparł Paul, nie odrywając
się od swoich zajęć.
- Sprawdziłem - oznajmił Skip. - Te starsze już poszły na ruszt.
* * *
Wielki zegar ścienny w studio telewizyjnym WENE pokazywał dokładny czas. Była
godzina 6:07. Wiadomości lokalne nadawano od piątej trzydzieści. Mimo że Kelly
miała wejść o 6:08, technik ciągle grzebał przy jej mikrofonie. Tętno Kelly
jak zwykle było przyspieszone.
Jedna z wielkich kamer podtoczyła się raptem bezpośrednio przed Kelly.
Kamerzysta kiwał głową i mówił coś cicho do mikrofonu przy ustach. Kątem oka
Kelly dostrzegła reżysera przyciskającego jakiś guzik i wskazującego w jej
stronę. W tle słyszała prezenterkę, Marilyn Wodinsky, kończącą skrót
wiadomości krajowych.
- Wielkie nieba - warknęła Kelly.
Odepchnęła rękę technika i sama prędko wpięła mikrofon. W samą porę - po paru
sekundach reżyser podniósł pięć palców i zaczął odliczanie, a na końcu wskazał
palcem na Kelly. Równocześnie ożyła stojąca przed nią kamera.
- Dobry wieczór państwu - powiedziała Kelly. - Dziś wieczór przedstawimy
państwu reportaż dotyczący smutnej historii, która choć rozegrała się w naszym
mieście, przypomina grecką tragedię. Rok temu była to idealna rodzina. Ojciec
był jednym z najbardziej renomowanych kardiochirurgów w kraju. Matka,
psychoterapeutka, cieszyła się powszechnym szacunkiem. Ich ukochana
dziesięcioletnia córka uważana była przez wielu za wschodzącą gwiazdę
łyżwiarstwa figurowego. Pierwsze oznaki konfliktu pojawiły się prawdopodobnie
wraz z fuzją Szpitala Uniwersyteckiego i Dobrego Samarytanina. Musiało to
wywołać napięcie w małżeństwie. Wkrótce potem doszło do rozwodu i walki o
przyznanie prawa do opieki nad dzieckiem. Parę dni temu, w sobotnie
popołudnie, dziewczynka zmarła z powodu zakażenia bakterią Escherichia coli,
która co jakiś czas daje o sobie znać w różnych częściach kraju. Doprowadzony
do ostateczności wskutek rozpadu życia osobistego ojciec, doktor Kim Reggis,
doszedł do wniosku, że za śmierć córki jest odpowiedzialny miejscowy przemysł
mięsny. Był przekonany, że córka zjadła zakażone mięso w pobliskiej
restauracji Onion Ring. Sieć Onion Ring zaopatruje się w hamburgery w
przedsiębiorstwie Mercer Meats, a Mercer Meats otrzymuje wołowinę głównie z
rzez
ni Higgins i Hancock. Zrozpaczony doktor Kim Reggis przebrał się za
włóczęgę, zmienił kolor włosów na blond i pod fałszywym nazwiskiem zatrudnił
się w rzez
ni, gdzie zabił strzałem z rewolweru innego pracownika rzez
ni.
Zmarły nazywał się Carlos Mateo, pozostawił po sobie niepełnosprawną żonę i
sześcioro małych dzieci. Stacja WENE dowiedziała się od władz lokalnych, że
broń pozostawiona na miejscu zbrodni była zarejestrowana na nazwisko doktora i
że znaleziono na niej odciski jego palców. Doktor Reggis jest teraz
uciekinierem, intensywnie poszukiwanym przez policję. Jak na ironię, jego była
żona, Tracy Reggis, najwyraz
niej towarzyszy mu w ucieczce. Na razie nie
wiadomo, czy została do tego zmuszona, czy też robi to z własnej woli. W
poszukiwaniu informacji WENE przeprowadziła wywiad z panem Carlem Stahlem,
dyrektorem wykonawczym spółki Foodsmart. Zapytałam pana Stahla, czy Becky
Reggis mogła zarazić się Escherichia coli w restauracji Onion Ring.
Kelly odetchnęła z ulgą. Zza tylnego ekranu wyłoniła się charakteryzatorka i [ Pobierz całość w formacie PDF ]